Technika kominkowa

Technika kominkowa-konwekcyjna

Jest to najbardziej rozpowszechniony sposób budowy kominków w Polsce. Jego największą zaletą jest uzyskiwanie w bardzo krótkim czasie bardzo duzychb ilości gorącego powietrza. Ciepło odzyskiwane jest w wyniku przypływu powietrza przez komorę grzewcza kominka.

Powietrze z pomieszczenia wpada do komory kominka w jej dolnej części, ogrzewane jest przez korpus paleniska, a następnie wydostaje sie przez kratki w obudowie z powrotem do pomieszczenia. Ciepło zatem rozprzestrzenia sie w pokoju na zasadzie mieszania powietrza. Przy okazji można przesłać je do innych pomieszczeń za pomocą izolowanych przewodów. Ten system nazywany jest DGP czyli dystrybucja gorącego powietrza.

Obudowy kominków konwekcyjnych najczęściej wykonane są z materiałów izolacyjnych takich jak: gips czy beton komórkowy z elementami kamienia naturalnego. Całość obudowy jest w takich przypadkach od środka zaizolowana, a powierzchnia zewnętrzna obudowy pozostaje chłodna.

Zaletami tego rozwiązania są: prosty montaż, dostępność materiałów oraz niższe koszty wykonania.

Kominki cieplne doskonale się sprawdzają w pomieszczeniach o wysokim zapotrzebowaniu na energie cieplną, słabo izolowanych lub tam gdzie potrzeba szybkiego dogrzania pokoi.

Technika kominkowo-piecowa

Jest to połączenie kominka z efektywnością pieca kumulacyjnego. Zaletą tego rozwiązania jest wysoka efektywność grzewcza przy zachowaniu dużej kominkowej wizji ognia.

W budowie kominków grzewczych stosuje się, obok wkładu grzewczego i ciepłej obudowy, element w postaci masy kumulacyjnej. Spaliny wychodzące z paleniska zanim trafią do komina, kierowane są najpierw do kanałów ceramicznych lub nasadowych krążków tworzących mase kumulującyjną kominka. W niej jest przechowywana energia cieplna na następnych kilka do kilkunastu godzin. Mimo iż masa kumulacyjna jest lżejsza niż w piecu kaflowym, doskonalne spełnia swoje zadanie.

Kominek nagrzewa się szybciej niż piec, lecz krócej posotaje ciepły. Obudowa wykonana jest z materiałów ceramicznych łatwo przewodzących ciepło takich jak kafle lub płyty szamotowe. Do budowy wykorzystuje sie tynki i inne materiały zduńskie przystosowane do do wysokich temperatur. Ciepło oddawane jest za pomocą promieniowania całej powierzchni kominka.Ze względu na przejęcie przez mase kumulacyjną nadwyżki ciepła i sukcesywnym jej uwalnianiem w czasie, nie występuje efekt przegrzania pomieszczenia i zachowany wysoki komfort cieplny przez wiele godzin.

Pomino zastosowania w budowie kominka kumulacyjnych technik zduńskich, pozostaje on lekki i smukły w swojej formie, nie przytłaczając zbytnio pomieszczenia w którym stoi. Wadą jest wyższy koszt instalacji w porównaniu do kominka konwekcyjnego.